1. |
Intro (Master Surf)
03:06
|
|||
2. |
Perun
03:29
|
|||
|
ΠΕΡΟΥΝ
Τα τανκς δεν θα χορέψουνε απόψε στην Κριμαία
στο ποίημα τούτο δόθηκε ο ρόλος του τρελού
τσιγγάνος που κοιμήθηκε σε κρύα κουρελού
και μέθυσος κατούρησε του Μίδα τη σημαία
Της καταιγίδας τη φωτιά ας σβήσει ο Περούν
και στου Αζόφ τη θάλασσα ας σμίξουν κορμοράνοι
Έρωτα που δοξάστηκες με σινική μελάνη
λιώσε του Άδη τα σπαθιά, οι Σκύθες να καούν
Στου Δνείπερου τη χαραγή κοκκίνησ’ ο χειμώνας
και το κριάρι το χρυσό χάθηκε στην Κοχλίδα
για της Νεφέλης τη θαμπή μ’ απέραντη πατρίδα
οι στρατηλάτες κλείνουνε το δρόμο της Χεβρώνας
Τη νύχτα βρέχει κάρβουνο πάνω στην Ουκρανία
και της Ορδής το σίδερο θαμπώνει την καρδιά
ποια μοίρα μας σημάδεψε, ποια άρρωστη ζαριά
να ζήσουμε τού θάνατου την άγρια λαγνεία;
Στο άλμπουρ’ ο Ιάσωνας δένει την Οδησσό
κι ο Νέστωρας μπαρκάρησε στην μαύρη Παφλαγόνα
να δώσει στο λαό τη γη, νερό, κρασί κι αγώνα∙
το κύμα που θα πνίξει τους τυράννους στην Κνωσσό
|
||||
3. |
Συρία(Syria)
02:45
|
|||
|
ΣΥΡΙΑ
Από τη μια η θάλασσα
από την άλλη έρημος
πάνω και κάτω δυο κόσμοι ξένοι
πώς να μη σταυρωθείς εκεί;
Εκεί που ο Ραμψής και ο Μουβατάλις
ο Αλέξανδρός κι ο Ναβουχοδονόσωρ
ραντίζουν ακόμα το χώμα
με θάνατο.
Εκεί που ο Μωυσής φαντάστηκε
μια γη που ρέει γάλα και μέλι
φυτρώνει μόνο η δυσοίωνη
ρίζα του μανδραγόρα.
Γιατί εκεί είναι γραφτό
να πεθαίνουν πάντα όλοι
χωρίς κανένας ποτέ του να νικά.
|
||||
4. |
||||
|
ΑΜΥΝΕΙΝ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
Καρφώνοντας το σπαθί στην καρδιά
του επίδοξου βασιλιά και πατέρα
ο Βρούτος
κλήθηκε να σώσει την πόλη
—που για καιρό τώρα έρεπε προς την τυραννία—
από τον ίδιο της τον εαυτό.
Γνώριζε πως αυτή του η πράξη
θα λογιζόταν σαν προδοσία
και εκείνος θα ηττάτο κατά κράτος·
αν και ευτυχέστερος των νικητών
θα αυτοκτονούσε
Αυτή δεν είμαι όμως η μοίρα της ελευθερίας
να τιμάται μόνο απ’ τους προδότες.
|
||||
5. |
Αλεσία(Alesia)
01:03
|
|||
|
ΑΛΕΣΙΑ
Μοιάζουμε θαρρώ μ’ εκείνους του Γαλάτες στην Αλεσία
Παγιδευμένοι μέσα στην περιτείχιστη πόλη – αριθμητικά πλεονεκτούντες
μα ο εχθρός μας έχει κυκλωμένους
Τι κι αν νέοι Γαλάτες έρχονται να σπάσουν τώρα την πολιορκία
ο Καίσαρος ξέρεις και οχυρώνεται διπλά
Τι κι αν μάθαμε από τους Ρωμαίους την τέχνη του πολέμου
αφού αυτοί έχουν τους καταπέλτες και τις μηχανές
Τι κι αν ο αρχήγος θα μας αφήσει να βγούμε τώρα από τις πύλες
ελπίζοντας στην μεγαλοθυμία του θηρίου — μπας και μας λυπηθεί
εμείς θα μείνουμε παγιδευμένοι εκεί
μετέωροι ανάμεσα στις οχυρώσεις
εγκλωβισμένοι σ’ ένα πέλαγος χωρίς στεριά
στιγματισμένοι μ’ εκείνη την παλαιά κατάρα των ναυαγισμένων:
Καταδικασμένοι
να ξέρουμε να κολυμπάμε…
|
||||
6. |
||||
|
ΕΑΡΙΝΗ ΘΛΙΨΗ
Όλα σκαλίζουν μια παλιά πληγή
τώρα θυμίζει σουαρέ η ζωή
όλα εδώ σκοτεινιάζουν κι ή άνοιξη
σκάβει το άδειο κορμί.
Μόνο το ποίημα προσπαθεί να σε βρει
οι στρατηγοί τώρα καίνε τη γη
χωρίς τα μάτια σου, σβήνει ο κόσμος μου
κι ο ουρανός μας πενθεί.
Ο κόσμο κλείνει σαν μια φυλακή
στους δρόμους πνίγομαι χαμένος γιατί
χωρίς το βλέμμα σου, κλείνουν οι ορίζοντες
κι η θάλασσα ξεψυχεί.
Για χρόνια τώρα νεκρή ζωντανή
μόνο τα κύματα θυμάται η ψυχή
χωρίς την αύρα σου, πέφτω και χάνομαι
κι ο θάνατος με καλεί.
|
||||
7. |
||||
|
ΠΥΡΙΝΟ ΑΡΜΑ
Το σακάκι φθαρμένο σαν αγέλη λύκων
Το πρόσωπο σαν μαρμάρινο ξακρίδι
Το ηλιοβασίλεμα ελίσσεται σαν αλεπού
Βάζει φωτιά στο χορτάρι!
Ο ουρανός γεμίζει κέρατα και οπλές
Η άμαξα γλιστράει σαν σκιά
Στις φωτεινές αυλές της δυστυχίας
Αιωρείσαι σαν νεκρών στις γειτονιές!
Ανέβα στο πύρινο άρμα σου και εγκατάλειψε τη χώρα…
Το χώμα κόκκινο μυρίζει νεκρούς
Με κόκκαλα σπέρνονται οι νύχτες
Μια ιαχή παγώνει το πλήρωμα
Δεν υπακούει κανείς!
Ανέβα στο πύρινο άρμα σου και εγκατάλειψε τη χώρα…
------------------------------------
Οι στίχοι αποτελούν δημιουργική μεταγραφή από το ποίημα Γκογκόλ του Τούμας Τρανστρέμερ
|
||||
8. |
Μετρονόμος(Metronome)
00:59
|
|||
|
ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ
Στο Λένινγκραντ χτυπά ο μετρονόμος
σπάει του ραδιοφώνου τη σιωπή
οι κάτοικοι γνωρίζουνε το τέμπο τί θα πει
είν' η καρδία που αγκομαχεί της πόλης
largo· όλα βαδίζουν ομαλά
allegro· ο θάνατος καραδοκεί
η γραμμή της ζωής κινδυνεύει να πνιγεί
σα φορτηγό που βυθίζεται στον πάγο
800 μέρες κράτησαν στο Λένινγκραντ
εκατό γραμμάρια τη μέρα το ψωμί
μα τους νεκρούς δεν τους ξέκανε η πείνα
τους τσάκιζε που σώθηκε η ζωή
έτσι που γέμισε το βλέμμα τους ο θάνατος
μυριάδες χάθηκαν στο Λένινγκραντ
μα εδώ ακόμα θάνατος...
δε νίκησε η ζωή
η πολιορκία ανέπαφη μένει
κι ο μετρονόμος ακόμα
ηχεί
|
||||
9. |
||||
|
ΟΔΟΣ ΤΡΙΩΝ ΝΑΥΑΡΧΩΝ
αυτό το μελαγχολικό κορίτσι που βαδίζει
πάνω στις ασφάλτινες κοίτες
των αστικών φαραγγιών
σημαδεμένη από έρωτες ατάκτως τετριμμένους
μπλεγμένη στα γενικά αδιέξοδα
μιας γενικής αφασίας
είναι η πατρίδα μας
στα χαϊμαλιά της σέρνει
τα απομεινάρια της παλίρροιας
και το ναυάγιο βλέμμα του Άμλετ
την ακολουθεί
ώσπου να γίνει πάλι νεκρή – στιγμή
στο αδιαχώριστο του χρόνου καρναβάλι
για ό,τι ακόμα εξαγγέλλεται
θα αρκεστούμε στη σιωπή
αφού το κορίτσι αυτό
είναι το μόνο που απομένει
|
||||
If you like Seven to Rhine, you may also like:
This Could Be Texas
by English Teacher
The UK upstarts' debut veers from sunny, psychedelic folk to bristling post-punk with reckless abandon without ever missing a beat.
go to album
Dissonant punk rock with an undercurrent of jubilance that puts noise and dynamics up front.
go to album
Twitchy, effects-heavy post-punk grooves give way to psychedelic surf-rock delirium on the Toronto quartet's dreamy-yet-doomy second LP.
go to album
Blinded By Oblivion
by Axis: Sova
Axis:Sova mess with the hard rock playbook, creating playful, catchy songs that challenge as much as they rip.
go to album
In Now Less Than Ever
by Twin Drugs
Thunderous, imposing shoegaze with thick, syrupy rivers of guitar and drifting, dreamlike vocals.
go to album
The Revenge Of Heads On Fire
by White Hills
Trailblazing psych duo White Hills return with another batch of bottom-heavy stoner-y anthems submerged in 200 tons of guitar.
go to album
Exuberant fuzzed-out power pop & garage-psych explorations from the Chicago trio.
go to album
